Ἅγιος Γεώργιος, ἐφέστιος εἰκόνα, χωρίς πουκάμισο, χάρτινη

Ἡ εἰκόνα αὐτή χρονολογεῖται ἀπό τόν 9ο αἰώνα. Βρισκόταν στήν Κωνσταντινούπολη τήν ἐποχή τῆς εἰκονομαχίας. Οἱ εἰκονομάχοι θέλησαν νά τήν καταστρέψουν καί τήν ἔριξαν στή φωτιά. Ὅμως μέ θεία παρέμβαση ἡ εἰκόνα παρέμεινε ἀνέπαφη. Τότε ἕνας ἀπό αὐτούς, τυφλωμένος ἀπό την ὀργή του, χτύπησε τήν εἰκόνα μέ ἕνα μαχαίρι στό λαιμό τοῦ Ἁγίου, ἀπ’ ὅπου ἔρευσε αἷμα σάν ἀπό ζωντανό ἄνθρωπο. Τό σημάδι αὐτό εἶναι ὁρατό μέχρι τίς ἡμέρες μας.

Ὕστερα καί ἀπό τό δεύτερο αὐτό συγκλονιστικό θαῦμα οἱ εἰκονομάχοι ἔντρομοι πέταξαν τήν εἰκόνα τοῦ Ἁγίου στή θάλασσα. Ἀλλά καί πάλι ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ διεφύλαξε αὐτήν ἀβλαβή καί ἡ εἰκόνα βρέθηκε μέ θαυμαστό τρόπο στήν παραλία τῆς Μονῆς μας. Στό σημεῖο μάλιστα ὅπου ἦρθε ἡ εἰκόνα ἀναβλύζει μέχρι σήμερα ἁγίασμα ἰαματικό, ἰδιαίτερα γιά τίς παθήσεις τῶν νεφρῶν γι’ αὐτό ὁ Ἅγιος Γεώργιος ἔλαβε τήν ἐπωνυμία «Δυσουρίτης». Στόν τόπο αὐτόν βρῆκε τήν εἰκόνα ὁ Ὅσιος Ξενοφών ὁ ὁποῖος καί ἔκτισε τό μοναστήρι εἰς τιμή καί μνήμη τοῦ Ἁγίου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου.